οι άνθρωποι μπορούν όλοι να έχουν την ίδια συνολική μορφή, αλλά όταν πρέπει να βρούμε μια κατάλληλη αντικατάσταση για ένα λείπει άκρο, είναι σαφές ότι μεταξύ της ποικιλίας των δακτύλων και του χεριού -Breadths, ένα ένα μέγεθος-ταιριάζει – όλα προσθετικά απλά δεν το κόψουν. Η OpenBionics βάζει ένα γύρισμα στη σημερινή τεχνική για την προσθετική, βάζοντας ένα πλαίσιο εργαλείων που είναι αρκετά ευέλικτα ώστε να ταιριάζουν στο φάσμα των χεριών σχήμα και μας δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε το δικό μας προσθετικό στο σπίτι που μπορεί να ανταποκριθεί στην πρόκληση πολλών καθημερινών καθηκόντων.

Ο Minas Liarokapis της ομάδας OpenBionics έδωσε μια συζήτηση στη φετινή Superconence Superconence που κάλυψε τις εκτιμήσεις σχεδιασμού και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του έργου. Αυτή η έκτακτη εργασία αναγνωρίστηκε με το 2ο βραβείο στο βραβείο Hackaday του 2015. Απολαύστε τη συζήτηση Minas παρακάτω, στη συνέχεια μαζί μας μετά το διάλειμμα καθώς καλύπτουμε πολύ περισσότερες λεπτομέρειες που πήγαν στην ανάπτυξη αυτής της πρόθεσης.

Μηχανική

Η σημερινή προσθετική είναι δαπανηρή. Γιατί; Πολλές από αυτές τις επιλογές είναι το αποτέλεσμα πολλών προσαρμοσμένων μερών που απαιτούν μια περίπλοκη διαδικασία κατασκευής, για να μην αναφέρουμε τους πυκνούς κινητήρες ροπής, περιορισμένους μεγέθους που χρειάζονται για να οδηγήσουν αυτούς τους μηχανισμούς. Με μια ακριβή τιμή, είναι εύκολο να προσπαθήσετε να σχεδιάσετε το all-περικλείοντας το χέρι-χέρι και, κατά μήκος του δρόμου, να χάσετε εντελώς μια συγκεκριμένη χρήση, όπως βασικά, καθώς πιάνοντας ένα μπουκάλι νερό.

Οι λαοί στο OpenBionics έλαβαν μια διαφορετική προσέγγιση. Αντί να φτάσουν πρώτα για το all-commplassing uber-hand, χαρακτήριζαν το πρόβλημά τους και καταλάβουν το στόχο για μια προσθετική που θα βοηθούσε στα καθημερινά καθήκοντα. Με ένα περιορισμένο πρόβλημα, θα μπορούσαν να αρχίσουν να μοντελοποιούν μια επιλογή που θα ήταν τόσο ευέλικτη όσο και οικονομική για το πρόσωπο που το χρειάζονταν.

Ευρετηριακή επιλογή θέτουν

Μηχανικά, ο σχεδιασμός είναι ένα μηχανικό θρίαμβο. Με μόνο δύο κινητήρες και ένα δημιουργικό μηχανισμό ευρετηρίου, το χέρι τους μπορεί να φιλοξενήσει 144 διαφορετικές στάσεις που μπορούν να ταιριάζουν σε πολλά από τα καθημερινά καθημερινά τα καθήκοντα της πίστης, τσίμπημα και δείχνουν. Ο πρώτος κινητήρας διακόπτες που από τα δάχτυλα του δείκτη θα ακολουθήσουν με τη χειρονομία χειρός, το δεύτερο κάνει τη βαριά ανύψωση της τάνυσης των υπόλοιπων δακτύλων σε ένα κλείσιμο με τα καλώδια. Με μόνο δύο κινητήρες, το OpenBionics εξοικονομεί βάρος και κόστος χωρίς να θυσιάζουν μια λεπτομερή βιβλιοθήκη της θέσης να αντιμετωπίσει την καθημερινή ζωή.

Παραμετρική παραγωγή χεριών

Τα σημερινά ταχεία πρωτότυπα εργαλεία μας επιτρέπουν να στρέψουμε γρήγορα τα λειτουργικά στοιχεία που δεν περιορίζονται από τις διαστάσεις των μετοχών. Το OpenBionics πήδηξε σε αυτό το χαρακτηριστικό δημιουργώντας ένα ανάλιμο μοντέλο CAD για την προσθετική τους. Αντί να περιορίζουν το σχεδιασμό σε ένα μόνο μέγεθος, οι κρίσιμες τιμές που λαμβάνονται από τις άλλες παραμέτρους του Amputee ορίζουν τις παραμέτρους που οδηγούν τις τελικές διαστάσεις του χεριού για να κατασκευαστούν. Τέλος, δεδομένου ότι δεν είναι διαθέσιμα όλα τα εργαλεία σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο άτομο, οι θύρες σχεδιασμού τους εύκολα μεταξύ ενός κοπτικού λέιζερ και του 3D-εκτυπωτή. Με ένα πρόβλημα που είναι τόσο ιδιαίτερο όσο το σχήμα κάθε ανθρώπινου σώματος, η OpenBionics μας έδωσε ένα παραμετρικό πλαίσιο που θα αλλάξει το σχήμα μαζί του.

Προχωρώντας μπροστά

Η προσθετική εργαλειοθήκη της OpenBionics πέφτει σε ένα παρόμοιο βήμα με έννοιες όπως ο πρότυπος μετα-προγραμματισμός. Ενώ ο προγραμματισμός, υπάρχουν φορές που χρειαζόμαστε κάποια δομή δεδομένων όπως ένα Queue ή Buffer Ring. Τους έχουμε γράψει μερικές φορές πριν, αλλά τα κότσια του προγράμματος δεν είναι ένα καθήκον που θέλουμε να γράψουμε μια τρίτη φορά. Ενώ δεν μπορούμε να αντιγράψουμε πλήρως μια παλιά λύση, δεδομένου ότι το νέο μας πρόβλημα έχει διαφορετικές παραμέτρους, μπορούμε, ωστόσο, να χτυπήσουμε αυτές τις παραμέτρους σε ένα θέμα που στη συνέχεια δημιουργεί την επιθυμητή δομή δεδομένων της επιλογής μας με τα επιθυμητά κρίσιμα χαρακτηριστικά μας.

Ακριβώς όπως στο Metaprogramming, εισάγουμε τις παραμέτρους του επιθυμητού αποτελέσματος μας και τα εργαλεία κάνουν τη βαριά άρση της δημιουργίας αυτού του αποτελέσματος. Η OpenBionics παίρνει αυτή την ιδέα και το εφαρμόζει στην παραγωγή ενός αντικειμένου πραγματικού κόσμου, ένα προσθετικό που είναι τόσο ιδιαίτερο όσο το πρόσωπο που το φοράει.

Με μια ροή εργασίας σχεδιασμού που υποθέτει ότι ο χρήστης του θα έχει ένα άλλο χέρι από το οποίο να βασίζεται οι παραμέτρους των προσθετικών, η OpenBionics δεν επιδιώκει να είναι η τελική επιλογή σε όλους τους τύπους αχλάδι. Παρ ‘όλα αυτά, δεν χρειάζεται να είναι! Rather, the team behind OpenBionics has set an example of the good work we can do serving others with close-to-home tools. Έδειξαν ότι δεν παίρνει εκατομμύρια δολάρια για να κάνουν τη διαφορά, ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε επιλογές που μπορούν να αναμορφώσουν τον εαυτό τους για να ταιριάζουν με το πρόβλημα, και αυτό, ναι, μπορούμε πραγματικά να εκτυπώσουμε κάτι άλλο εκτός από τα Χριστουγεννιάτικα στολίδια. OpenBionics takes a wonderful 2nd place in this year’s Hackaday prize by giving each of us the tools to incarnate a few button clicks into our very own prosthetic.